بازی Yakuza 6: Song of Life، آخرین ماجراجویی کازوما کریو در دنیای یاکوزاها است اما تیم سازنده نتوانسته است این تجربه را به بهترین شکل ممکن پیاده‌سازی کند. با بررسی این بازی همراه باشید.

تا‌ به‌حال بازی‌های زیادی با محوریات مافیا و گروه‌های مافیایی منتشر شده‌اند که از میان آن‌ها می‌توان به سری Yakuza اشاره کرد. یک مجموعه که روایت‌گر گروه‌های مافیایی ژاپنی است. سری یاکوزا به‌دلیل سبک و سیاقش و اینکه در نسل ششم هر نسخه دیرتر در دسترس کاربران غربی قرار می‌گرفت، نتوانست آنطور که باید و شاید بین کاربران غربی موفق و محبوب واقع شود. با این‌حال با ورود به نسل هشتم بازی‌های ویدیویی، کمپانی سگا، سازنده و ناشر مجموعه یاکوزا، با انتشار یک نسخه پیش درآمد و بازسازی نسخه اول و دوم، سعی کرده است مخاطبان را بیش از پیش با این سری آشنا کند. با این حال کاربران قدیمی یاکوزا بیش از پیش منتظر ششمین نسخه این بازی بودند؛ اثری که دو سال پیش در دسترس کاربران ژاپنی قرار گرفت و حال، در هیاهوی عرضه بازی God of War، در دسترس کاربران غربی پلی استیشن 4 قرار گرفت. بازی yakuza 6 آخرین ماجراجویی کازوما کریو را به تصویر می‌کشد اما مشکل اینجا است که سازنده با تغییراتی در گیم‌پلی بازی، سعی کرده Yakuza 6 را به اثری جدید با مکانیزم‌های نوآورانه تبدیل کند اما مشکل اینجا است که در این راه آن چنان موفق نبوده است.

داستان بازی Yakuza 6: Song of Life، درست پس از پنجمین نسخه از این سری شروع می‌شود. کازوما کریو، پس از درگیری‌ و مبارزاتش شدیدا زخمی شده است و راهی بیمارستان می‌شود. پس از مدتی پلیس و ماموران امنیتی وارد بیمارستان می‌شوند تا کازوما را برای جرم‌هایی که انجام داده است، دستگیر کنند. حال Dragon of Dogima دو راه چاره بیشتر ندارد؛ یا باید مدام در حال فرار کردن باشد یا اینکه سه سال زندان را قبول کند و پس از آن، زندگی آرامی را در کنار هاراکو، دختر خوانده‌اش، تجربه کند. مشکل از جایی شروع می‌شود که اخبار و حواشی حول هاراکو گریبان‌گیر دوستان‌اش در یتیم خانه‌ای می‌شود که وی با کازوما آن را راه‌اندازی کرده بودند. از این‌رو تصمیم می‌گیرد از آن‌ها دور شود و زندگی جدیدی را آغاز کند. پس از سه سال که کازوما از زندان بیرون می‌آید، متوجه ناپدید شدن هاراکو می‌شود و در می‌یابد که وی صاحب بچه‌ای به نام هاراتو است.

این‌ها تمام اتفاقاتی نیستند که گریبان‌گیر کازوما شده‌اند و رفته رفته، وی متوجه اتفاقات بزرگ‌تری می‌شود. ظاهرا زندگی جوری با وی قرار داد بسته که هیچ‌وقت قرار نیست از دنیای یاکوزاها خارج شود و زندگی آرامی داشته باشد. بازی Yakuza 6 تمام کننده داستان کازوما کریو است و نویسنده بازی این کار را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهد. از همان تیتراژ آغازین تا پایان، شاهد داستان سرایی لذت بخشی هستیم و در بازه‌های مختلف بازی، داستان وقایع غافلگیر کننده‌ای را برای مخاطب تدارک دیده است. یکی از مشکلات بازی‌های ژاپنی که اکثرا با آن‌ها مواجه شده‌ام، مربوط به شخصیت‌ پردازی شخصیت‌های بازی است. معمولا در این بازی‌ها شخصیت پردازی شخصیت اصلی به‌خوبی انجام شده است اما هرچقدر جلو‌تر می‌رویم، شخصیت‌هایی را می‌بینیم که آن چنان که باید و شاید به آن‌ها بها داده نشده است و توخالی طراحی شده‌اند. با این حال بازی Yakuza 6: Song of Life به هیچ‌وجه بازی‌ای نیست که شخصیت‌های بی‌مصرفی داشته باشد بلکه، تمامی شخصیت‌هایی که در دل بازی قرار گرفته‌اند، به نحوی طراحی شده‌اند که می‌توانید با آن‌ها ارتباط برقرار کنید و دوست‌شان داشته باشید؛ شخصیت‌هایی که از همان ابتدا خود را مرموز نشان می‌دهند و در ابتدا و انتهای بازی شما را غافل‌گیر می‌کنند.

از نظر گیم‌پلی بازی Yakuza 6: Song of Life دستخوش تغییراتی شده است که خب این تغییرات آن چنان به نفع بازی تمام نشده‌اند. بازی Yakuza 6 در ظاهر یک بازی جهان‌باز است که در آن می‌توانید مراحل اصلی و فرعی را که برای‌تان تدارک دیده شده است انجام دهید و در کنارش، یک سری فعالیت‌های مختلف نیز برای بازیکنان تدارک دیده شده است. در اولین قدم، دنیای بازی Yakuza 6‌ آن چنان بزرگ نیست که شما را درگیر خود کند. البته این وسط این نکته را بگویم که محله کامورچو و هیروشیما آن چنان محله‌های بزرگی نیستند اما، در دنیای بازی Yakuza 6 محیط‌های دیگری نیز وجود دارند که صرفا در جریان ماموریت‌های اصلی پا به آن‌ها خواهید گذاشت و دسترسی آزادانه‌ای به آن‌ها ندارید. با اینکه سگا سعی کرده است شالوده و پایه و اساس سری یاکوزا در شهر گردی را رعایت کند اما وقت آن رسیده بود که دستی به سر و روی سری Yakuza بکشد تا کاربران بتوانند بهتر از قبل با آن ارتباط برقرار کنند. مورد دیگر، که بزرگ‌ترین عیب بازی Yakuza 6 به‌حساب می‌آید، به سیستم مبارزاتی بازی بر می‌گردد که از نظر فنی با مشکلاتی مواجه است. در بازی Yakuza 0 و بازی Yakuza Kiwami، سیستم مبارزات به بهترین شکل ممکن طراحی شده بودند و کاربران به‌راحتی می‌توانستند از جاخالی دادن، دفاع و Parry کردن استفاده کنند. حتی در Yauza Kiwami که اولین نسخه از مجموعه یاکوزا است، مبارزات به شکلی طراحی شده‌ بودند که بازیکن چهار شیوه مبارزاتی مختلفی داشت و می‌توانست بین آن‌ها سوییچ کند.

یکی از موارد دیگری که سگا هنوز به آن اعتقادی ندارد و از همان روش کلاسیک خود استفاده می‌کند، سیستم پویای آب و هوا و سیستم شب و روز است. درست است که شاهد یک بازی جهان‌باز هستیم اما سیستم شب و روز، همانند یک بازی خطی است و با توجه به موقعیت داستانی که در آن قرار دارید، بعضی از مراحل در روز انجام می‌شوند و بعضی دیگر در شب که در این میان می‌توانید در شب و روز به انجام کارهای متفرقه دیگری بپردازید. اگر فکر می‌کنید که مشکلات گیم‌پلی Yakuza 6 همین‌جا تمام می‌شوند، باید بگویم که سخت در اشتباه هستید. یکی از ویژگی‌های دیگر سری Yakuza که انتظار می‌رفت در این نسخه و به‌لطف ورود به نسل هشتم تغییر پیدا کند، به عوض کردن لباس و تغییرات ظاهری مربوط می‌شود. سگا همچنان سعی کرده ویژگی بازی‌های خطی را در جهان Yakuza 6 حفظ کند که خب این مورد در این بازه زمانی آن چنان مورد تایید نیست و تغییر آن می‌توانست شکل و شمایل تازه‌ای به بازی ببخشد. در کنار تمامی موارد گفته شده در مورد گیم پلی بازی، بگذارید به موردی جدید اشاره کنم که در جریان آن می‌توانید یک گروه یا کلن تشکیل بدهید و با ارازل و اوباش‌های خیابانی مبارزه کنید. البته نحوه مبارزه کردن همانند بازی‌های کارتی است که باید کارت اعضای تیم خود را در محیط قرار بدهید تا وارد مبارزه شوند. همچنین کارت‌های با‌ارزش‌تان که همان فرمانده‌های شما به‌حساب می آیند، دارای مهارت‌های ویژه‌ای هستند که در طول مبارزه می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. با وجود مراحل اصلی و فرعی و دشمنانی که کشتن‌شان در سطح شهر تکراری می‌شود، وجود این بخش توانسته هسته و ساختار کلی گیم پلی بازی را هیجان‌انگیز نگه دارد. گرافیک بازی Yakuza 6: Song of Life نه خیلی چشم‌نواز و نه ناامید‌کننده است. طراحی شخصیت‌های بازی خوب کار شده است و روی چهره‌ی آن‌ها می‌توانید جزئیات را به صورت کامل مشاهده کنید اما موردی که شدیدا عذاب آور است، طراحی محیط‌های بازی Yakuza 6 است که اصلا رنگ و بوی بازی‌های نسل هشتمی را ندارد. در بخش طراحی مراحل اصلی، شاهد مراحلی شدیدا هیجان انگیز هستیم اما مراحل فرعی یا مراحل پویا که از طریق موبایل‌تان باید آن‌ها را تایید کنید، آن چنان چنگی به دل نمی‌زنند. در کنار تمامی این موارد ذکر شده در بخش گرافیک، میان پرده‌های بازی شدیدا جذاب هستند و ترکیب آن‌ها با دکمه‌زنی‌های گیم‌پلی، موردی است که در ابتدا و اواسط اکثر مبارزات اصلی شاهد آن هستیم و جذابیت بالایی دارند.