نقد و بررسی بازی NBA 2K19!
از قدیم الایام، ورزش و فعالیتهای جسمانی میان مردم و به خصوص جوانان محبوبیت زیادی داشتهاند. نهایت مهم بودن و محبوب بودن ورزش و رشتههای ورزشی مختلف را زمانی میفهمید که میبینید عدهی زیادی از مردم هر کشوری، حتی در اوج مشکلاتشان هم به ورزش به چشم نوعی تسکین نگاه میکنند و حتی در برخی از نقاط جهان، انجام یا حتی صرفا دنبال کردن رشتههای ورزشی یکی از بزرگترین دلخوشیها و بزرگترین سرگرمیشان است; حال این که این رشتهها چه هستند بستگی به فاکتورهای متغیر زیادی دارد. فرهنگ، قاره و کشور زندگی، خانواده، علاقه شخصی و بسیار موارد دیگر در این امر تعیین کننده به شمار میروند.
به طور کلی مقوله ورزش چیزی نیست که بتواتیم آن را در چند پاراگراف یا حتی یک مقاله چندهزار کلمهای خلاصه کنیم و به تمام جنبههای آن بپردازیم. جدای از منفعتهای ریز و درشت آن، مسائل بسیاری هستند که میتوان در مورد آن بررسی کرد، چه تخصصی و چه غیر آن. اما اگر بخواهیم نگاهی کلی بر رشتههای ورزشی داشته باشیم، میتوانیم بگوییم فوتبال، بسکتبال و والیبال محبوبترین رشتههای ورزشی در جهان هستند. در هنر هشتم، شاید بازیهای خوب ورزشی به تعداد انگشتان یک دست هم نباشند. به بازیهای با محوریت فوبتال نگاه کنید، به جز سری FIFA و تا حدی PES، بازی خوب دیگری هم میشناسید؟ بعید میدانم. والیبال هم که در کمال تعجب، حتی یک بازی خوب هم برای آن عرضه نشده و فقط سالانه شاهد یکی دو عنوان سطح پایین والیبالی هستیم که جزء آثار متوسط هم قرار نمیگیرند.
خوشبختانه، وضعیت رشته پر هیجان و زیبای بسکتبال در صنعت بازیهای رایانهای، نسبتا بهتر از بقیه است. سری NBA 2K که تقریبا هر ساله خوش میدرخشند و سری تازهکار NBA Live که با وجود آن که همچنان اول راه است، با دیدی Arcade تر و سادهتر به بسکتبال، طرفداران خاص خودش را دارد. تا سال ۲۰۱۶ یعنی قبل از عرضه NBA 2K 17، همه چیز خوب بود و شاهد بازیهای سطح بالایی از ۲K بودیم که به خوبی حال و هوای NBA را برای ما زنده میکرد و از آن لذت میبردیم. تا آن زمان، این بازیها چنان جاذبهای داشتند که حتی افرادی که علاقهی چندانی به سکتبال هم نداشتند، به آن حذب شده و به آن علاقهمند میشدند; و این همان ماموریت خطیر هر بازی است که افراد بی علاقه را به سمت یک مساله خاص یا مسئلهای مثبت جذب کند(هر چند که این مساله خیلی وقت است کاملا زیر سوال رفته و فراموش شده است) اما با عرضه NBA 2K 17، کمی وضعیت عوض شد. گیمپلی به همان خوبی نسخههای قبل بود و طبق سنت هر ساله هم، گرافیک بهبود یافتهای نسبت به نسخه ۱۶ داشت. اما کار جای دیگری میلنگید. سمی به نام Microtransaction، به NBA 2K هم نفوذ کرده بود. در آن نسخه به دلیل آن که این پرداختها بیشتر مربوط به مسائل تزئینی و لباسها بودند، کمتر مورد انتقاد واقع شدند. اما متاسفانه این فقط مقدمهای برای فاجعه نسخه سال بعد بود.
NBA 2K 18 عرضه شد و فاجعه رقم خورد. پرداختهای درون برنامهای چنان زیاد شده بودند که تحمل آنها غیر ممکن بود. هنوز نمیدانیم چه دلیلی داشت که برای بازی با قیمتهای ۶۰،۷۹ و ۹۹ دلار(ادیشنهای مختلف بازی) تا این حد پرداخت دورن برنامهای “اجباری” لحاظ شده باشد. بله، این پرداختها به ظاهر اختیاری بودند اما کاملا برای پیشبرد بخش My Carrer و پیشرفت در آن، اجباری بوده و اگر میخواستید فقط با XPهایی که در طول بازی به دست آورده بودید پیشرفت کنید و داستان را جلو ببرید، شاید سالها طول میکشید! در بخشهای آنلاین بازی هم که این موضوع سر به فلک کشیده بود و بازی پر شده بود از تیمهایی که بازیکنان آن فقط و فقط با پول وافعی خریداری شده بودند و نیاز به کمترین مهارتی در صورت پرداخت پول برای جمعآوری یک تیم خوب نبود.
حال اندک زمانی است که از عرضه NBA 2K 19 میگذرد و همه منتظر بودیم بازی اندک ایرادات خود در گیمپلی نسخه قبل را برطرف کرده و با کمتر کردن تاثیر پول واقعی در بازی، باز هم عنوانی درخور حتی بهتر از نسخههای قبل از ۱۸ را تجربه کنیم. با گیمفا همراه باشید تا جدیدترین دسپخت ۲K، یعنی NBA 2K 19 را بررسی کنیم.
تفاوت اصلی سری بازیهای NBA 2K با دیگر آثار ورزشی، جدای از گیمپلی کم نقص آن، حالتهای بازی بسیار متنوعی است که در اختیار شما قرار میدهد. این نسخه به قدری در این مورد متنوع است که مطمئنم بعد از ورود به آن، برای این که ابتدا چه چیزی را امتحان کنید، گیج خواهید شد و دقایق زیادی را مشغول چرخ زدن در منوی ابتدایی خواهید بود. ابتدا از سادهترین حالت بازی یعنی Play Now شروع میکنیم که حکم Kick-Off را دارد. با ورود به این بخش، اولین چیزی که نظرتان را جلب خواهد کرد وجود ۳ تیم با بازیکنان مختلف برای هر تیم NBA است. یعنی شما میتوانید با انتخاب هر تیمی از NBA یا G-Leauge( که به Minor Nba معروف است) با بازیکنان حال حاظر، بازیکنان دهه ۸۰ و تیم منتخبی از این دو بازی کنید. این تنوع در انتخاب تیمها تنها کاری نیست که ۲K برای سرگرم شدن ما در این بخش کرده و علاوه بر آن، شما میتوانید با تیمهای Custom، که تحت عنوان ستارههای حال حاظر بسکتبال مانند Lebron James یا Kevin Durant هستند هم بازی کنید. مسلما نبرد بین Team Lebron و Team Stephan با بازکنان درجه یک و بهترینهای NBA هیجان امگیز خواهد بود. خوشبختانه این بخش که تنها بخش بازی با قابلیت چندنفرهی Local است بسیار خوب کار شده و کمترین کمبودی در آن حس نخواهید کرد.
به سراغ مهمترین بخشهای آفلاین بازی یعنی My Career،My Leauge، My GM، Seasons و Play-Off میرویم که متاسفانه برخلاف بخش قبلی بی عیب نیستند. ابتدا این نکته را در نظر داشته باشید که بخش My Career بازی، ملزم به تجربه نسخه Prelude بازی است که قبل از بازی اصلی به صوت رایگان عرضه شده است. این بخش مستقیما بعد از پایان نسخه Prelude آغاز شده و اگر آن را تجربه نکرده باشید، لذت چندانی از لحاظ داستانی تجربه نخواهید کرد. در بخش My Career که Way Back Story نام دارد، طبق روال هرساله بازیکن خود را میسازید و وارد NBA میشوید. در این بین دو تفاوت اصلی در Career این نسخه با نسخه قبل وجود دارد; اول آن که ۲K19 از لحاظ داستانی کاملا یک داستان درجه یک و سینمایی را روایت میکند و به تمامی مسائل موجود در زندگی یک ورزشکار میپردازد، به طوری که در هنگام تجربه ان، حس خواهید کرد در حال تماشای یک فیلم سینمایی با موضوع بسکتبال هستید. میتوان گفت شروع کنندهی این ایده EA با بخش Joutney ففا بود که خوشبختانه به NBA 2K هم منتقل شده است و یک داستان ناب را در آن تجربه میکنیم. عملکرد شما در بازیها و انتخابهای مختلف که مربوط به مسائل ورزشی و غیر ورزشی هستند، روند داستانی را تا حد کمی تغییر میدهند که برای یک عنوان ورزشی بسیار عالی است. البته همانطور که گفتیم بیشتر این مسائل مربوط به نسخه رایگان Perlude بازی است که پیشنهاد میکنم به هیچ وجه تجربه آن را از دست ندهید.
قطعا قسمت انلاین Neighberhood در نسخه قبلی را که بزرگترین تغییر نسبت به نسخه ۱۷ بود؛ تجربه کردهاید. این بخش با وجود آن که در نگاهی کلی بسیار خوب و بزرگ کار شده بود فقط راهی برای خالی کردن جیب بازیبازان بود. در این قسمت شما میتوانستید در پارک شخصی خود، زمین بازی مخصوص و خیابان عمومی بازی گشت بزنید و یک حالت جهان باز را تجربه کنید. اما سراسر این بخشها پر شده بود از فروشگاههایی که میتوانستید با پول واقعی، واحد پول بازی(VC) بخرید و با استفاده از آن، قدرتهای خود را افزایش دهید یا لباس و آیتمهای تزئینی بخرید. حتی انواع مدل مو و خالکوبیها هم پولی بودند و بازی کمترین محتوای رایگانی در این بخش در اختیارتان قرار نمیداد. Neighberhood در نسخه ۱۹ نسبتا بهتر شده است اما هنوز بسیار مسیر طولانی برای تبدیل شدن به چیزی که انتظار میرود را دارد. تمرکز این بخش همچنان بر روی فروشگاههای متمرکز بر پول وافعیست و همچنان میتوانید با خرید Boostهای مختلف با استفاده ار VC یا به طور مستقیم به افزایش قدرتهای خود مشغول شوید. پارک شخصی و زمین شخصیتان در نسخه نوزدهم پیشرفتهای خوبی کرده است و حالا دیگر برای پیدا کردن همتیمیهایتان( اگر تیم داشته باشید) دچار مشکل نخواهید داشت و هر بازیکنی از تیمتان که آنلاین باشد در محوطه به ظور واضح نشان داده میشود تا به سادگی او را پیدا رده و با او صحبت یا بازی کنید. بخش My Gym هم بدون هیچ تغییری به همان شکل قبلی طراحی شده است.
برای تجربه یک داستان بسکتبالی زیبا، ۲K به قسمت Career قناعت نکرده و بخشی تحت عنوان MY GM هم برای شما تدارک دیده است. در این بخش در نقش مدیر عمومی یک باشگاه کاملا جدید قرار میگیرید که باید یک تیم بسکتبال را راهاندازی کرده و با مدیریت درست، آن را به بالاترین سطح برسانید. برای شروع این قسمت دو انتخاب خواهید داشت: مود The Saga Continues که حالت جدید بازی است و در آن باید یک باشگاه بسازید و آن را از پایینترین سطح ممکن و هیچ به یک تیم عالی تبدیل کنید و مود Traditinoal GM که همانطور که از نامش پیداست مثل نسخههای قبل بوده و در آن مدیر عمومی یک باشگاه در سطح اول NBA شده و برای موفقیت آن تلاش میکنید. حالت دوم فاقد داستان خاصی است و صرفا باید برای هر بازی یا هر مقطع خاص از فصل به یک سری اهداف برای بقا در باشگاه و موفقیت ان تلاش کنید. اما در حالت داستانی My GM کاملا کارهای یک مدیر عمومی برای درست کردن و جمع آوری کادر فنی و بازیکنانش را تجربه خواهید کرد و به تمامی امور باشگاه نظیر دستمزد بازیکنان، محل احداث باشگاه، جلب رضایت هوادران و ارتباط با آنها و بسیاری موارد دیگر را تجربه خواهید کرد. داستان Saga Continues کاملا راضی کنده است اما عدم صداگذاری اشخاص در این قسمت کمی توی ذوق میزند. البته نمیتوان در مورد این نقص چندان هم گلایه کرد چون صداگذاری بیش از ۵۰ نفر برای یک بازی ورزشی آن هم با حجم زیادی دیالوگ که گاهی اوقات خواندنشان هم از حوصله خارج است، کار وقتگیر و بسیار هزینهبر و در عین حال غیر لازم است. پیشینهی داستانی شما در این قسمت بازیکن بسکتبالی است که در اوج جوانی به دلیل مصذومیتی شدید مجبور به خداحافظی از آن شده است، اما حال بعد از ۶ سال اعتماد یک مالک را برای راهاندازی یک باشگاه جدید جلب کرده است. با جرات میتوان گفت نسخه نوزدهم NBA 2K دو بخش داستانی متفاوت و خوب را برای ما به ارمغان آورده است.
اگر بخواهیم حالتی مشابه با Career سری بازیهای FIFA که در آن مربیگری و تا حدودی مدیریت یک تیم را بر عهده دارید برای سری بازیهای NBA 2K بگوییم، میتوانیم به معروفترین بخش آن یعنی My Leauge اشاره کنیم که هم برای طرفداران قسمتهای آفلاین بازی سرگرم کننده است و هم برای بازیبازان آنلاین. در حالت آنلاین این بخش بیشترین شباهت را به حالت Ultimate Team دارد و شما باید سعی کنید با جمعآوری بهترین بازیکنان و ایجاد تعادذل در Chemistery تیمتان به قهرمانیهای پیاپی دست پیدا کنید. خرید و فروش بازیکنان هم طبق معمول مهمترین کار در My Leauge است. در این قسمت شما میتوانید بازیکنانتان را کاملا مدیریت کنید و یک نقل و انتقالات منظم داشته باشید. برای خرید هر بازیکن دو گزینه خرید با پول و Trade را خواهید داشت که در آن او را با یک یا دو بازیکن از تیمتان معامله میکنید. در قسمت مدیریت بازیکنان در بازار، ۳ قسمت Targets، Trades و Untouchables را میبینید که اهداف خود برای خرید در نیم فصل یا پایان فصل را در قسمت اول، بازیکنانی که مایل به فروش یا تعویض آن با بازیکنان تیمهای دیگر هستید، در قسمت دوم و بازیکنانی که به هیچ عنوان فروشی نیستند را در قسمت سوم قرار میدهید. هر چند که هنوز مقایسه این قسمت با از نظر هزینهها با واقع گرایی بخش Career فیفا کمی زیادهروی است، اما برای یک عنوان بسکتبال نقصی در آن دیده نمیشود. تنها نکته بد My Leauge را میتوان در حالت آفلاین آن و جایی که شما میتوانید با خرید VC با پول حقیقی و خرح کردن آن برای به خدمت گرفتن بازیکنان خوب، زودتر از حد انتظار به یک تیم خوب دست پیدا کنید یافت. اگر میزان XP که در پایان هر بازی یا پیروزی به ما داده میشد کمی بیشتر بود لذت این بخش دو چندان هم میشد.
دو بخش دیگر گیمپلی بازی، یعنی Season و Play-off عینا مشابه نسخههای قبل بوده و هیچ تغییری نکردهاند. در Seasons میتوانید با انتخاب یک تیم بسکتبال حاظر در لیگ آمریکا آن را تا پایان فصل هدایت کنید و فقط نقش یک Head Coach را خواهید داشت. در بخش Play-off هم میتوانید بازیهای حذفی کنفدراسهای شرق و غرب را تجربه کنید; البته میتوانید تیمهای آن را هم به دلخواه عوض کنید Play-off مخصوص خودتان راب سازید.
بعد از بررسی حالتهای بسیار متنوع و جذاب بازی و نقاط ضعف و قوت آن، به اصل بازی یعنی شبیهسازی یک بسکتبال واقعی درون کورت میرسیم. بسیار کم پیش میآید ۲K در این قسمت کم کاری کند یا ضعفی تکراری را در نسخه قبل را باز هم تکرار کند. خوشبختانه NBA 2K19 هم از این اصل مستثنی نیست و تنها ضعف گیمپلی بازی در نسخه قبل که دفاع کردن نامتعادل بود هم برطرف شده است و شاهد یک شبیهسازی بسیار خوب و طبیعی هستیم. در هر بازی شما باید هم تیمتان را به خوبی مربیگری کنید و هم از فرصتهای امتیازگیری به خوب استفاده کنید تا برنده شوید. در حمله گزینههای بسیاری دارید و گذشته از انواع پاسها و پرتابهای مختلف، میتوانید با فشار دادن دکمه L1 در نسخه PS4، بازیکن بعدی که صاحب توپ میشود را انتخاب کنید و او را به عنوان پذیرنده پاس یا فردی که برای توپگیری وارد عمل میشود، انتخاب کنید. در حین حمله و دفاع میتوانید با انتخاب بازیکنان آنها را به قسمتهای مختلف زمین بقرستید و استراتژیهای متفاوتی برای تیمنتان اتخاد کنید. برای توپگیری هم میتوانید به اختیار خودتان روی بازیکن خطا کرده یا سد راه او شوید و به شکلی دقیق توپ را از او بدزدید. مانند نسخههای قبلی این فرنچایز بازیکنان بستگی به تواناییهایشان میتوانند دریبلها و Skillهای متفاوتی را اجرا کنند و گیمپلی کاملا به اصل خود وفادار مانده و برای نتیجه گرفتن در آن قطعا به تمرین و کسب تجربه نیاز دارید. بین نیمهها علاوع بر تعویض بازیکنان خسته و وارد کردن بازیکنان تازه نفس به زمین، میتوانید استراتژیهای متنوعی برای بازیتان تعیین کرده و به بازیکنان گوشزد کنید. علاوه بر آن میتوانید برای هر بازیکن به طور جداگانه منطقه حرکت و وظایف خاصی تعیین کنید و یک بازی کاملا مدیریت شده داشته باشید. NBA 2K19 با برطرف کردن تنها مشکل نسخه قبلی در روند بازی یک بسکتبال بی نقص را در درون زمین تحویل طرفدارنش داده است.
همچنین حالت Blactop یا بسکتبال خیابانی هم در بازی وجود دارد که در آن میتوانید با انتتخاب هر بازیکنی از تیمهای NBA یا تیمهای آماتور، در آن به بازی بپردازید. قوانین در این قسمت کمی آسانتر است و سختگیری کمتری در آن اعمال شده است. از تک به تک گرفته تا مسابقهای شلوغ با دو تیم کامل را میتوانید در این بخش تجربه کنید; به غیر از آن در بخش Career و My GM هم مسابقات خیابانی را به شکلی زیبا تجربه خواهید کرد.
کیفیت بصری بازی نسبت به نسخه ۱۸ پیشرفت کمی داشته است اما کاملا قابل قبول است چون نسخه قبل هم در زمینه گرافیکی بسیار خوب بود. طراحی چهرهها با وجود آن که چندان زنده نیستند مشکل چندانی ندارد و انتظار بیشتر برای یک عنوان ورزشی کمی نابه جاست. نورپردازی داخل Courtها و سایع بازیکنان و تماشگران هم کاملا طبیعی و در حد عناوین برتر نسل است. طراحی تماشاگران هم مانند دو نسخه قبلی بسیار کار شده است و خوشبختانه باز هم شاهد تشویق کنندههایی با چهره کاملا یکسان نیستیم. در بخش Career با وجود آنکه نسبتا با NPCهای زیادی سر و کار دارید، اصلا چهرههایی یکسان یا شبیه به هم نخواهید دید. مورد جدید دیگری هم در Career وجود دارد و آن قابلیت اسکن کردن چهره خودتان به جای استفاده از طراحیهای پیش فرض بازی است که با توجه به موتور گرافیکی بسیار خوب آن، چهرهتان به صورتی دقیق و با بافتهایی با کیفیت روی بازیکن مینشیند و نهایت شباهت را به خودتان خواهد داشت. احتمالا تعداد کم چندضلعیها در دست NPCهای بازی تنها مشکلی است که از بعد گرافیکی به چشمتان خواهد آمد.
اگر دقت کرده باشید، موسیقیهای عناوین ورزشی یکی از مسائلی است که سازندگان به تازگی توجه زیادی به آن دارند و اصلا بی توجه از آن نمیگذرند. در شماره نوزدهم این سری هم این موضوع کاملا به چشم میآید و از آهنگهایی زیبا و هیجانانگیز برای موسیقی متن یا منوهای بازی استفاده شده است. بخش Career هم که تنها بخشی از بازی است که افراد در آن صحبت میکنند، از این حیث بسیار قوی بوده و از صداگذاران حرفهای در آن استفاده شده است.
NBA 2K19 بدون کوچکترین شکی، کاملترین بازی بسکتبالی است که صنعت بازیهای رایانهای به خود دیده است. این نسخه چه در درون زمین با گیمپلی فوقالعاده خوب و واقعگرایانهاش و چه در بیرون زمین با حالتهای متنوع و جذابش هر گیمری را به خود جذب میکند. این بازی آنقدر خوب است که برای لذت بردن از آن نیاز نیست حتما یکی از ظرفداران پر و پا قرض NBA باشید و به دفعات مسابقات آن را تماشا کرده باشید; حتی اگر علاقه خاصی به این رشته نداشته باشید هم یا NBA 2K19 عاشق آن خواهید شد. اگر پرداختهای دروبرنامهای به این شکل شرمآور در بازی نبود قطعا میتوانستیم از این بازی به عنوان یک عنوان کامل باد کنیم. امیدواریم در نسخههای بعدی این مورد از بازی حذف یا حداقل به شکل منطقیتری در بازی وجود داشته باشد.
نویسنده:مهدی رضایی
بیشتر بخوانید :
- دروازهبان نامرئی FIFA 21 از ورود توپ به دروازه جلوگیری میکند
- بتای عمومی Resident Evil Re:Verse هماکنون برای دانلود در دسترس است
- کنسول پلیاستیشن ۵ در پردازش محتوای SDR مشکلاتی دارد
- شایعه: جزئیات جدیدی از Battlefield 6 فاش شد
- پیش نمایش ویدیویی Far Cry 6؛ نبرد با دیکتاتور
{{ com.content }}
{{ com.create_at }} پاسخ دادن شما به عنوان مدیر اگر مایل به حذف هستید کلیک کنید{{ ans.content }}
{{ ans.create_at }} شما به عنوان مدیر اگر مایل به حذف هستید کلیک کنید