برای عاشقان کمدی‌های ترسناک سینمایی، همیشه پیدا کردن فیلم‌های واقعا عالی، کار سختی به نظر می‌رسد. چون این زیرژانر در عین آن که ممکن است به ظاهر پایه‌های داستانی ثابت و نه‌چندان پیچیده‌ای داشته باشد، اما در عین حال به شدت احتیاج به درک بالای فیلم‌ساز در تعادل برقرار کردن بین تمام عناصرش دارد. از یک طرف فیلم‌های این سبک، نباید تبدیل به لوده‌بازی‌هایی کم‌خاصیت بشوند و از یک طرف در فضاسازی‌های‌شان، باید نسبت به عدم حذف کمدی در مسیر ساخت سکانس‌های ترسناک، دقت زیادی به خرج بدهند. Tucker & Dale vs. Evil با روایت داستان دو دوست سرخورده که برای تفریح پا به جنگل‌های دورافتاده‌ای می‌گذارند و بعد مقابل آدم‌های خشنی قرار می‌گیرند که تعطیلات‌شان را تبدیل به جشنی خون‌آلود می‌کنند، دقیقا یکی از آثار هالیوود در سال‌های اخیر به حساب می‌آید که توانسته مابین کمدی و ترس، تعادل مناسبی به وجود بیاورد. به عادت اکثر فیلم‌های ترسناکی که دیده‌ایم، این‌جا هم آدم‌هایی بومی وجود دارند که منطقا باید به محض دیدن انسان‌های عادی، تکه‌تکه‌شان کنند و فیلم هم از همین ایده‌ی ساده، به خوبی برای شکل دادن به قصه‌گویی خود بهره می‌برد. البته نه آن‌گونه که انتظار دارید! چون این‌جا، سازندگان قصه‌ی کلاسیک گفته‌شده را دست‌خوش تغییراتی کرده‌اند و پسران جوان را تبدیل به قاتل‌های روانی بی سر و پا و آدم‌های جنگلی بی‌گناه را تبدیل به قربانیان‌شان می‌کنند.